تفاوت کابل برق فشار قوی و ضعیف یکی از بنیادی ‌ترین و حیاتی ‌ترین مباحث در حوزۀ مهندسی برق و زیرساخت‌های انرژی به شمار می‌آید. درک صحیح این تفاوت‌ها نه تنها برای طراحان و مهندسین ضروری است، بلکه مستقیماً بر ایمنی، کارایی، طول عمر سیستم‌ ها و توجیه اقتصادی پروژه‌ها تأثیر می‌گذارد. هرگونه اشتباه در انتخاب نوع کابل بر اساس سطح ولتاژ می‌تواند منجر به حوادث جبران‌ناپذیر، اتلاف انرژی و تحمیل هزینه‌های سنگین تعمیر و نگهداری در آینده شود. به همین دلیل، استانداردها و مقررات سخت‌گیرانه‌ای برای تولید و نصب هر یک از این دسته ‌بندی‌ها وضع شده است که شناخت آن‌ها برای فعالان این صنعت یک الزام حرفه‌ای و مهم محسوب می‌شود و باید با دقت رعایت شود.

تعریف اولیه ولتاژها و جایگاه آنها در شبکه برق

در سیستم‌ های انتقال و توزیع برق، ولتاژ به سه دستۀ کلی تقسیم می‌شود: فشار ضعیف، فشار متوسط و فشار قوی یا بسیار قوی. کابل‌های فشار ضعیف معمولاً برای انتقال برق در محدودۀ ولتاژهای زیر هزار ولت مورد استفاده قرار می‌گیرند و وظیفۀ نهایی توزیع برق به مصرف‌کننده‌ های نهایی خانگی و تجاری را بر عهده دارند. در مقابل، کابل‌ های فشار متوسط و قوی برای انتقال انرژی در فواصل طولانی‌تر و در محدوده ‌های ولتاژ بالاتر از هزار ولت تا صدها هزار ولت طراحی می‌شوند که عمدتاً در شبکه‌های توزیع اصلی، پست‌های برق و خطوط اصلی انتقال نیرو کاربرد پیدا می‌کنند. این تمایز اساسی در سطح ولتاژ، ریشۀ اصلی تمام تفاوت ‌های ساختاری و عملکردی است که در طراحی و تولید کابل‌ها اعمال می‌شود و باید به عنوان یک اصل در نظر گرفته شود.

ضرورت درک این تفاوت برای مهندسان و متخصصین صنعت

عدم توجه به الزامات هر سطح ولتاژ در زمان طراحی، انتخاب و خرید کابل می‌تواند نتایج زیان‌باری به دنبال داشته باشد. برای مثال، استفاده از کابل فشار ضعیف در محدودۀ ولتاژ فشار متوسط، بلافاصله منجر به از بین رفتن عایق، اتصال کوتاه و آتش‌سوزی خواهد شد زیرا عایق آن توان تحمل ولتاژ بالا را ندارد. از سوی دیگر، به کار بردن کابل فشار قوی در یک سیستم فشار ضعیف، اگرچه از نظر عملکرد الکتریکی ایمن است و مشکلی ایجاد نمی‌کند، اما از لحاظ اقتصادی غیرموجه بوده و افزایش بی‌دلیل هزینه‌های اولیه و زمان اجرای پروژه را در پی خواهد داشت. بنابراین، یک متخصص باید با دانش کامل از مواد عایقی مناسب، لایه‌های محافظتی لازم و استاندارد های تست، کابل متناسب با ولتاژ و محیط نصب را انتخاب کند تا کارایی و ایمنی شبکۀ برق به بالاترین حد ممکن برسد.

مشخصات فنی و تفاوت کابل برق فشار قوی و ضعیف

تفاوت کابل برق فشار قوی و ضعیف در مشخصات فنی، در حقیقت قلب این مقایسه است. این تفاوت‌ها مستقیماً از ضرورت مقابله با میدان‌ های الکتریکی بسیار قوی در کابل‌های فشار متوسط و قوی ناشی می‌شود که در کابل‌های فشار ضعیف وجود ندارد یا شدت بسیار کمتری دارد. ساختار داخلی کابل‌ها برای مدیریت این میدان‌ها و حفظ عایق در برابر تنش‌ها به طور کلی متحول و پیچیده‌تر می‌شود.

حدود استاندارد بین کابل‌های ضعیف و قوی

ولتاژ نامی یک کابل، حداکثر ولتاژی است که کابل برای تحمل دائمی آن در شرایط عادی طراحی و تست شده است. این مقدار، مهم‌ترین پارامتر تفکیک‌کننده است که در استانداردهای داخلی و بین‌المللی به صراحت تعریف و مشخص شده است. کابل‌های فشار ضعیف عموماً دارای ولتاژ نامی معینی هستند که برای ولتاژ فاز به زمین و ولتاژ فاز به فاز تا محدودۀ هزار ولت مناسب‌اند و در توزیع نهایی برق استفاده می‌شوند. در مقابل، کابل‌های فشار متوسط اغلب در محدوده‌های ولتاژی از چند هزار ولت تا حدود سی و شش هزار ولت طبقه‌بندی می‌شوند و کابل‌های فشار قوی از این محدوده‌ها فراتر رفته و ولتاژ نامی آن‌ها از شصت هزار ولت آغاز می‌گردد. این جدول خلاصه‌ای از حدود استاندارد ولتاژ نامی را برای درک بهتر ارائه می‌دهد:

تفاوت جنس، سطح مقطع و آرایش رشته ‌های هادی

اگرچه در هر دو نوع کابل، هادی می‌تواند از جنس مس یا آلومینیوم باشد، اما ساختار هادی در کابل‌های فشار قوی پیچیده‌تر است. در کابل‌های فشار ضعیف، هادی می‌تواند به صورت مفتولی، افشان یا نیمه افشان باشد که عمدتاً برای سهولت انعطاف‌پذیری و نصب انتخاب می‌شود. با این حال، در کابل ‌های فشار متوسط و قوی، به دلیل نیاز به انتقال جریان‌های بالاتر و به‌ویژه برای کنترل میدان الکتریکی، سطح هادی باید کاملاً صاف و یکنواخت باشد تا از تمرکز تنش‌های الکتریکی در نقاط تیز یا ناهموار جلوگیری شود. به این منظور، از هادی‌های فشرده شده و در سطوح ولتاژ بسیار بالا، از هادی‌هایی با شکل خاص برای بهبود توزیع جریان و مدیریت حرارتی استفاده می‌گردد.

1. نقش عایق در کابل‌ های فشار قوی

تفاوت اصلی ساختاری بین تفاوت کابل برق فشار قوی و ضعیف در نوع، کیفیت و ضخامت مواد عایقی آن نهفته است. در کابل‌های فشار ضعیف، از عایق‌هایی مانند پلی وینیل کلراید به دلیل هزینۀ مناسب و انعطاف‌ پذیری بالا به وفور استفاده می‌شود. اما در کابل‌ های فشار قوی و متوسط، این نوع عایق دیگر پاسخگوی تحمل تنش‌های الکتریکی بالا نیست و مواد عایقی با مقاومت الکتریکی بسیار بالاتر، نظیر پلی‌اتیلن شبکه‌ای‌شده و لاستیک اتیلن پروپیلن، حیاتی می‌شوند. عایق پلی‌اتیلن شبکه‌ای‌شده به دلیل خواص عالی در برابر حرارت، رطوبت و مهم‌تر از همه، تحمل ولتاژ بالا، استاندارد رایج در ساخت کابل‌های فشار متوسط و قوی محسوب می‌شود. ضخامت عایق در کابل فشار قوی به مراتب بیشتر از کابل فشار ضعیف مشابه است و هرچه ولتاژ نامی بالاتر باشد، ضخامت عایق نیز باید افزایش یابد تا شکست عایقی رخ ندهد.

2. مقایسه لایه‌ های محافظتی و شیلد

یکی از مشخصه‌های تعیین‌کنندۀ تفاوت کابل برق فشار قوی و ضعیف، وجود لایه‌های نیمه‌هادی و شیلد (پوشش محافظ فلزی) در کابل‌های فشار متوسط و قوی است که در کابل‌های فشار ضعیف غالباً وجود ندارند. کابل‌های فشار قوی علاوه بر عایق ضخیم، دارای دو لایۀ نیمه‌هادی در اطراف هادی و روی عایق هستند. وظیفۀ لایه‌های نیمه‌هادی، یکنواخت‌سازی توزیع میدان الکتریکی در مرز بین هادی و عایق، و همچنین بین عایق و لایۀ شیلد فلزی است. این یکنواخت‌سازی برای جلوگیری از پدیدۀ تخلیۀ الکتریکی موضعی، که به تدریج عایق را تخریب می‌کند، حیاتی است. روی لایه‌های نیمه‌هادی، یک شیلد فلزی قرار می‌گیرد که وظیفۀ آن اتصال تمام تنش‌های الکتریکی باقی‌مانده به زمین و حفاظت از پرسنل در برابر تماس با اجزای برقدار است.

3. ضرورت لایه ‌های مکانیکی و شیمیایی در کابل ‌های قدرت

اگرچه غلاف نهایی که کابل را در برابر عوامل محیطی، رطوبت و سایش محافظت می‌کند، در هر دو نوع کابل وجود دارد، اما ضرورت استفاده از زره (پوشش محافظ مکانیکی) در کابل‌های قدرت (فشار قوی و متوسط) که در زیر خاک یا در محیط‌های صنعتی سخت نصب می‌شوند، بسیار بیشتر است. زره معمولاً از نوارهای فولادی یا مفتول‌های فلزی تشکیل شده و یک محافظت مکانیکی قوی در برابر فشار خارجی، ضربه و آسیب‌های ناشی از جوندگان فراهم می‌کند. این لایۀ محافظتی، تضمین می‌کند که ساختار حساس داخلی کابل و به‌ویژه عایق، در طول دهه‌ ها بهره‌ برداری دچار آسیب فیزیکی نشود. در کابل‌های فشار قوی، کیفیت و استحکام غلاف و زره، بخش مهمی از استانداردهای ایمنی و نصب محسوب می‌شود و باید به صورت دقیق کنترل گردد.

تفاوت‌های عملیاتی کابل‌های فشار ضعیف و قوی

پس از بررسی تفاوت کابل برق فشار قوی و ضعیف در ساختار، باید به تفاوت‌های عملکردی و الزامات نصب آن‌ها نیز توجه کرد. کابل‌های فشار قوی نه تنها باید ولتاژ بالاتر را تحمل کنند، بلکه باید در شرایط تنش الکتریکی و حرارتی بسیار متفاوت عمل نمایند. این تفاوت‌ها در نحوه اتصال، تست ‌های دوره‌ای و روش‌های نگهداری آنها کاملاً مشهود است. درک این جنبه‌ های عملیاتی برای تضمین عملکرد پایدار شبکه‌های قدرت حیاتی است و مستقیماً با طول عمر مفید کابل مرتبط است.

· مقاومت در برابر پدیده ‌های الکتریکی

تخلیه الکتریکی موضعی پدیده‌ای است که در کابل‌های فشار متوسط و قوی به دلیل وجود حباب‌های هوا یا ناهمگونی‌های میکروسکوپی در عایق رخ می‌دهد. در این نواحی، میدان الکتریکی متمرکز شده و باعث شکسته شدن گاز درون حباب می‌شود که به صورت پالس‌های کوچک جریان تخلیه می‌شود. این پدیدۀ مخرب به مرور زمان باعث فرسایش و تخریب عایق کابل می‌شود و طول عمر آن را به شدت کاهش می‌دهد. در کابل‌های فشار ضعیف، شدت میدان الکتریکی به حدی نیست که تخلیه الکتریکی موضعی به عنوان یک عامل تهدیدکننده و جدی مطرح شود. در مقابل، طراحی، تولید و تست کابل‌های فشار متوسط و قوی باید با هدف به حداقل رساندن این پدیده انجام شود.

· چالش ‌های مدیریت حرارتی و ظرفیت جریان مجاز

ظرفیت جریان مجاز، حداکثر جریانی است که یک کابل می‌تواند به طور مداوم و بدون آسیب رساندن به عایق از خود عبور دهد. با اینکه هر دو نوع کابل با محدودیت حرارتی مواجه هستند، اما مدیریت حرارتی در کابل‌های فشار قوی به دلیل ضخامت بیشتر عایق و لایه‌های اضافی مانند شیلد و زره پیچیده‌تر است. این لایه‌ها مسیر خروج گرما به محیط اطراف را دشوارتر می‌کنند. علاوه بر این، شرایط محیطی مانند نوع خاک (در صورت دفن)، دمای محیط و آرایش نصب (فاصله بین کابل‌ها) به شدت بر ظرفیت جریان مجاز کابل‌های قدرت تأثیر می‌گذارد. بنابراین، محاسبات حرارتی برای کابل‌های فشار قوی بسیار دقیق‌تر و حیاتی‌تر بوده و نیازمند در نظر گرفتن ضرایب کاهشی پیچیده‌ای است که در کابل‌های فشار ضعیف، محاسبات عمدتاً ساده‌تری دارند.

· فاصله مجاز و تجهیزات حفاظتی

نصب و کار با کابل‌های فشار قوی و ضعیف از لحاظ ایمنی تفاوت‌های اساسی دارد. در سیستم‌های فشار قوی، به دلیل خطر بالای برق‌گرفتگی و قوس الکتریکی، پروتکل‌های ایمنی سختگیرانه‌ای مانند استفاده از ابزارهای عایق، تجهیزات حفاظت فردی ویژه و رعایت حداقل فاصله مجاز بین کابل‌ها و سایر تأسیسات الزامی است. همچنین، اتصال و نصب سرکابل‌های فشار قوی یک عملیات بسیار تخصصی است که باید توسط افراد آموزش‌دیده و با استفاده از کیت‌های متناسب با ولتاژ انجام شود تا کنترل میدان الکتریکی در نقاط انتهایی کاملاً حفظ شود. در کابل‌های فشار ضعیف، اگرچه ایمنی همیشه اولویت است، اما ملاحظات فاصله و تجهیزات کار در برقدار بودن به اندازۀ سیستم‌های ولتاژ بالا حساس نیستند.

· تأثیر محیط نصب بر انتخاب کابل

محیط نصب نقش مهمی در انتخاب نوع غلاف و زره برای هر دو نوع کابل دارد، اما تأثیر آن بر تفاوت کابل برق فشار قوی و ضعیف بسیار مهم است. کابل‌ های فشار ضعیف اغلب در داخل ساختمان‌ها، روی سینی‌های کابل یا داخل لوله‌ ها نصب می‌شوند و نیاز به مقاومت مکانیکی بسیار بالا ندارند. در مقابل، کابل‌ های فشار متوسط و قوی که معمولاً برای توزیع اصلی بین پست‌ها یا تأمین برق کارخانجات بزرگ استفاده می‌شوند، غالباً به صورت دفن مستقیم در خاک اجرا می‌گردند. در این حالت، کابل حتماً باید دارای زره فولادی و غلاف خارجی مقاوم در برابر رطوبت، مواد شیمیایی خاک و حملات جوندگان باشد. در محیط‌های حساس مانند تونل‌های مترو یا پالایشگاه‌ ها، هر دو نوع کابل باید دارای غلاف‌های ویژه مانند بدون هالوژن باشند تا در زمان حریق، گازهای سمی کمتری تولید کنند.

کاربردها و زمینه‌ های تخصصی استفاده از هر نوع کابل

تشخیص زمینه‌های کاربردی، مهم‌ترین بخش از دانش تخصصی در حوزۀ کابل‌ها است و اعتبار یک تولیدکننده در گرو مطابقت محصول با نیاز تخصصی مشتریان است.

1. کاربردهای کابل فشار ضعیف در ساختمان‌های مسکونی، تجاری و صنایع سبک

کابل‌های فشار ضعیف اساس شبکۀ توزیع نهایی برق را تشکیل می‌دهند. این کابل‌ها در داخل منازل، ادارات، ساختمان‌های تجاری و کارگاه‌های کوچک برای تغذیه انواع تجهیزات و روشنایی استفاده می‌شوند. تنوع کابل‌ های فشار ضعیف از سیم‌ های افشان ساختمانی برای سیم‌کشی داخلی گرفته تا کابل‌های قدرت کوچک‌تر برای تابلوهای برق و اتصالات محلی بسیار زیاد است. کابل‌های فشار ضعیف از نوع کنترل، نیز در صنایع برای ارسال سیگنال و کنترل فرآیندها کاربرد فراوان دارند که وظیفۀ انتقال اطلاعات کم‌ولتاژ را بر عهده دارند.

2. کاربرد های کابل فشار متوسط و قوی در شبکه ‌های توزیع، انتقال نیرو و صنایع سنگین

کابل‌های فشار متوسط و فشار قوی شریان‌های حیاتی انتقال انرژی هستند. آن‌ها مسئول انتقال حجم عظیمی از برق تولید شده در نیروگاه‌ها به پست‌های اصلی توزیع و سپس به مصرف‌کننده‌های صنعتی بزرگ هستند. کاربردهای اصلی این کابل‌های تخصصی عبارتند از:

• انتقال انرژی و صنایع مادر:
• صنعت نفت، گاز، پالایش و پتروشیمی: برای تغذیۀ الکتروموتورهای سنگین، پمپ‌ها و تجهیزات با مصرف بالا در مناطق عملیاتی و پالایشگاه‌ها.
• شبکه‌های برق شهری و منطقه‌ای: انتقال نیرو از پست‌های فوق توزیع به پست‌های توزیع اولیه و همچنین اتصال نیروگاه‌های کوچک به شبکۀ سراسری.
• پروژه‌های ریلی و حمل و نقل: تغذیه سیستم‌های کشش و زیرساخت برق‌رسانی قطارها، متروها و واگن‌ها.
• تولید و صنعت سنگین:
• فولادسازی و ذوب فلزات: تأمین برق کوره‌های القایی و دستگاه‌های عظیم صنعتی با نیاز به توان بالا.
• مراکز داده: تأمین پایدار برق پشتیبان با ولتاژ بالا قبل از ترانسفورماتورهای داخلی مراکز مهم.

3. آشنایی با انواع کابل ‌های تخصصی مرتبط: کابل‌های بدون هالوژن و مقاوم در برابر آتش

در محیط‌های حساس که تراکم جمعیت بالا است یا تجهیزات گران‌قیمتی وجود دارد (مانند مترو، بیمارستان، فرودگاه‌ها یا پالایشگاه‌ها)، یک نوع تفاوت کابل برق فشار قوی و ضعیف مطرح می‌شود که به رفتار آن‌ها در هنگام آتش‌سوزی مربوط است. کابل ‌های بدون هالوژن با دود کم و کابل‌های مقاوم در برابر آتش برای این محیط‌ها ضروری هستند. این کابل‌ها، چه در سطح فشار ضعیف و چه فشار قوی، در هنگام سوختن، دود و گازهای سمی کمتری تولید می‌کنند و برای مدت زمان مشخصی قادر به حفظ مدار و ادامه انتقال انرژی هستند. این ویژگی‌ های ایمنی پیشرفته، ضامن سلامت افراد و امکان فرار اضطراری در هنگام حوادث است.

راهنمای انتخاب تخصصی کابل برق ( پارامترهای کلیدی )

انتخاب صحیح کابل، فراتر از در نظر گرفتن ولتاژ و جریان است و نیازمند یک بررسی جامع از نظر فنی و اقتصادی است که متخصصین باید به آن توجه ویژه داشته باشند.

محاسبه افت ولتاژ

یکی از اشتباهات رایج در طراحی شبکه‌های برق، عدم توجه کافی به افت ولتاژ است. هرچه طول مسیر کابل بیشتر باشد و یا جریان عبوری افزایش یابد، افت ولتاژ نیز بیشتر خواهد شد. استانداردها برای افت ولتاژ در انتهای خطوط فشار ضعیف، محدودیت‌های سفت و سختی قائل هستند (معمولاً کمتر از پنج درصد). این امر اغلب منجر به این می‌شود که سطح مقطع کابل انتخابی بر اساس معیار افت ولتاژ، بزرگ‌تر از سطح مقطعی باشد که صرفاً بر اساس ظرفیت جریان مجاز انتخاب شده است. این محاسبه در طراحی کابل‌های فشار قوی نیز به همان اندازه مهم است، به ویژه در خطوط طولانی که باید پارامترهای دیگر کابل نیز در نظر گرفته شوند.

بررسی استاندارد های بین‌المللی و انطباق آنها با پروژه ‌های داخلی

کیفیت و عملکرد کابل‌های برق باید توسط استانداردهای جهانی تضمین شود. سازمان‌های استانداردسازی جهانی چارچوب‌های سختگیرانه‌ای را برای تولید، تست و کدگذاری کابل‌ها تعیین می‌کنند. یک تأمین‌کننده معتبر سیم و کابل باید محصولات خود را مطابق با این استانداردها تولید کند تا اطمینان حاصل شود که کابل انتخابی، قابلیت تحمل ولتاژ نامی، تنش‌های حرارتی و مکانیکی محیط عملیاتی را دارد. این موضوع به‌ویژه برای تفاوت کابل برق فشار قوی و ضعیف در خصوص مقاومت عایقی و تست‌های الکتریکی، اهمیت بسیار بالایی پیدا می‌کند و یک شاخص کیفی مهم است.

هزینه ‌های اولیه و طول عمر در انتخاب نوع کابل (مس یا آلومینیوم)

تصمیم‌گیری بین هادی مسی و آلومینیومی یک ملاحظۀ کلیدی اقتصادی است. اگرچه کابل‌های مسی ظرفیت جریان بالاتر و مقاومت مکانیکی بهتری دارند، اما کابل‌های آلومینیومی ارزان‌تر و سبک‌تر هستند. در پروژه‌های بزرگ با کابل‌کشی‌های طولانی، به ویژه در محدودۀ فشار قوی، استفاده از آلومینیوم می‌تواند صرفه‌جویی چشمگیری در هزینه‌های اولیه ایجاد کند. با این حال، باید در نظر داشت که هزینه‌های طول عمر شامل هزینه‌های نصب، تلفات انرژی در طول بهره‌برداری و هزینه‌های تعمیر و نگهداری بلندمدت است. انتخاب نهایی باید بر مبنای تحلیل جامع این هزینه‌ها، و نه صرفاً قیمت خرید اولیه، صورت گیرد.

سخن آخر

پس حالا میدانیم که درک تخصصی تفاوت کابل برق فشار قوی و ضعیف برای هر فردی که در صنعت برق فعالیت می‌کند، یک ضرورت غیرقابل اغماض است. این تفاوت‌ها فراتر از یک عدد ولتاژ ساده هستند و بر تمام جنبه‌های ساختار، مواد عایقی، لایه‌های حفاظتی (شیلد و زره) و روش‌های نصب تأثیر می‌گذارند. انتخاب کابل مناسب با تکیه بر دانش فنی، نه تنها تضمین‌کنندۀ انتقال کارآمد و بدون اتلاف انرژی است، بلکه مهم‌تر از آن، ایمنی سیستم و پرسنل را در برابر خطرات جدی مانند تخلیه الکتریکی موضعی و حوادث قوس الکتریکی تأمین می‌نماید. تولید و تأمین‌کنندۀ معتبر، همواره محصولاتی را ارائه می‌دهد که با جدیدترین استانداردهای بین‌المللی همخوانی داشته و پاسخگوی نیازهای دقیق و تخصصی پروژه‌های زیرساختی و صنعتی باشد.

سوالات متداول

آیا می‌توان از کابل فشار ضعیف به جای فشار قوی استفاده کرد؟

خیر. استفاده از کابل فشار ضعیف برای انتقال برق در ولتاژهای فشار قوی کاملاً خطرناک و غیرمجاز است. عایق کابل فشار ضعیف توان تحمل تنش‌های الکتریکی بالا را ندارد و فاقد لایه‌های نیمه‌هادی کنترل‌کنندۀ میدان الکتریکی است. در نتیجه، چنین استفاده‌ای باعث تخریب سریع عایق، ایجاد قوس الکتریکی و احتمال آتش‌سوزی می‌شود. کابل‌های فشار قوی با عایق ضخیم‌تر و لایه‌های حفاظتی ویژه طراحی می‌شوند تا ایمنی و پایداری عملکرد در ولتاژ بالا تضمین شود.

عمر مفید کابل‌ های فشار قوی و عوامل مؤثر بر کاهش آن

عمر معمول کابل‌ های فشار قوی استاندارد و با نصب صحیح حدود ۳۰ تا ۴۰ سال است. با این حال، عواملی مانند تخلیۀ جزئی الکتریکی در اثر ناخالصی‌های عایق، افزایش دمای بیش از حد مجاز، نفوذ رطوبت و آسیب‌های مکانیکی هنگام نصب یا بهره‌برداری می‌توانند این عمر را به‌طور چشمگیری کاهش دهند. این عوامل موجب فرسایش عایق و در نهایت شکست الکتریکی در کابل می‌شوند.

تفاوت تست ‌های کنترل کیفیت در کابل‌ های فشار ضعیف و فشار قوی

تفاوت اصلی در شدت و نوع آزمون‌ های ولتاژی است. کابل‌های فشار ضعیف تنها تحت تست ولتاژ متناوب با فرکانس صنعتی قرار می‌گیرند تا سلامت عایق در برابر ولتاژ نامی بررسی شود. در مقابل، کابل‌های فشار قوی علاوه بر این تست‌ها، باید تحت آزمون تخلیۀ جزئی (Partial Discharge Test) نیز قرار گیرند تا وجود هرگونه نقص یا حفره در عایق که ممکن است بعدها باعث خرابی شود، شناسایی گردد. این تست‌ها نقش حیاتی در تضمین کیفیت نهایی کابل ‌های قدرت دارند.

استاندارد رنگ‌ بندی و شناسایی فازها در کابل‌ های قدرت

رنگ‌ بندی فازها در کابل‌ های فشار ضعیف و فشار قوی متفاوت است. در کابل‌های فشار ضعیف، فازها معمولاً به رنگ‌های قهوه‌ای، مشکی و خاکستری، هادی خنثی به رنگ آبی روشن و هادی زمین به رنگ سبز و زرد مشخص می‌شوند. اما در کابل‌های فشار قوی، به دلیل وجود لایه‌های نیمه‌هادی و حفاظتی، رنگ‌بندی مشابه استفاده نمی‌شود و شناسایی فازها غالباً با شماره‌گذاری یا نشانه‌گذاری روی کابل یا لایه‌های عایقی داخلی انجام می‌گیرد.